Şimdi uykudan uyanıp ta göğsümde uyuyan.
Kâh görünüp kaybolan sen değil tebessümün.
Uçan kelebeğe özenmiş, gülüşün senden kopmuş.
Namusuz bir fırtınadan korkmuşta kaçmış.
Kıskan gülücükler dağıtıyor bana en seveceninden.
İçimde kalmaz daralan, hafiflerdi bak yüreğim.
Hem sıkıntı hem de hüzün yok olup gitti bugün.
Saçların kalsın vahşi fırtınalarda tercih senin.
Saçlarından çekenleri en kötülüğü sen sevdin.
Bana kaldı tebessümün bu bana yeterli.
Kenan Gezici 22/09/2025
Kayıt Tarihi : 22.9.2025 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!