savrulmuştur kadının bacağı
duvarların içine, gömülü çığlıkları
bir uçtan öbür ucuna karanlığın
ve yaşamın tek ucunda ayakları
ağlamıştır gözleri masada
bir su birikintisi
arar kaybolmuş yalnızlığını
birikmez, birikemez, kimsede artmaz
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!