Herkes gitmiş…
Issız ve sessiz tepedeki ev.
Söylenecek bir şey kalmamış…
Soluk, yıkık duvarlar arasında soğuk rüzgarlar esiyor şimdi.
Herkes gitmiş…
Bir kişi bile yok bugün onlardan söz edecek.
Söylenecek bir şey kalmamış…
Öyleyse neden dolanıyoruz kırık pencerenin önünde?
Herkes gitmiş…
Bizim zavallı düş oyunlarımız boşa bir uğraş artık.
Onlar için söylenecek bir şey kalmamış…
Kırık dökük dolu tepedeki ev.
Herkes gitmiş…
Söylenecek bir şey kalmamış…
Edvin Arlington Robinson’dan çeviren Gülsevin Eren Güngör
Kayıt Tarihi : 7.1.2015 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülsevin Eren Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/07/tepedeki-ev-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!