Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Ölüm..
Üstünden kayıp gidecek ölüm,
Üstünden kayıp gidiyor mu?
Ölümün sıcak olduğunu söylemiştin,
Bu doğru mu?

Maslahata göre konuşmak,insanların hoşuna gider.
Yalan,hile ve pohpohlama tatlı,hakikat ise acıdır.
Ağrının olduğu yeri uyuşturmak,hastayı sakinleştirir.
Hasta ile karşı karşıyayız,acı da olsa şu gerçeği açık,
Bir kimse,geleneksel,kapalı dini muhitte dindar olursa;
İslam,Allah gibi dini konulardan söz ederse,

Her şey çok güzel olacak göreceksin,
Biliyor musun seni ilk gördüğüm gün?
Senin hayatıma neden girdiğini anlamıştım,
Beni çok fazla sevdin..
Çok şey verdin..
Bense çok basit şeyler verdim,

Seni gördüm sigarayı unuttum,
Seni tanıdım adımı unuttum,
Seni sevdim kalbi unuttum,
Sana yaklaştım aklımı unuttum,
Seninle ayrı kaldım zamanı unuttum,
Senden uzak durdum nefessiz kaldım,

Kur’an hadimleri, Herem-i Şerif hadimleri,
Daha nice nice hadimler türedi de,
Garip İslam dininin hadimleri bir türlü türemedi.
Sahi din bunlardan başka bir şeymiydi?
Beyt’in kutsallığını Ebu cehiller kabul ederken,
Onun taşlarına sembolik hürmetten,

Hayatı boyunca sonsuz,
Aşkı aramış,
Ama hep diğer insanlara aşık olmuş,
Bir adamın haykırışına şahit oluyorsunuz..

Gidiyorum..
Bir daha bulabilecek miyim?
O masum çocukluğu,
Hayallerimin süslediği yeri..
Çocukluğumun beklediği yeri..
Ağaçların gölgesinin düştüğü yerde,

Onu kucaklıyorum,
Ama yine onu arzuluyorum,
Kucaklamaktan daha ne kadar,
Yakın olunabilinir ki!
Arzumu dindirmek için,
Dudaklarından öpüyorum,

Delicesine seven bir kız vardı,
Ölesiye seven bir erkek vardı,
Gözün mahzun gözleri..utandı,
Kız sanki çıkmaz bir sokağa girmişti,
Kız gizlice aşkını mektuplara döktü,
Acaba söyleyecek bir şeyi var mıydı?

Bizden öncekiler de helak oldular.
Onlar rüşvet vererek elde etmek için,
İnsanları haklarından mahrum kıldılar.
İn­sanları batıl yola sürüklediler,
Onlar da peşleri sıra gittiler."