Tenindeki Gülmelerin Şiiri - Mustafa Alt ...

Tıpkı tenindeki gülmeler yanımdaymış gibi
Bir akşamüstü yürümek caddelerinde kentimin
Aldırmadan havanın ağırlığına
Sis perdesi çökmüş üstüne
Kah artıyor kah azalıyor sağanak
Yürüyorum ardıma bakmadan
Çam kokuları gecikiyor
Bir hasret mehtabı süzülüyor kaldırımlarda

Ağlamak için bir köşe arıyor gözlerim
O kadar çok köşe var ki diyorum
Hatıralar bırakmadığın
Hiç uğramadın ki
Uğrayıp da dokunduğunu bilseydi bu şehir
Herhangi bir marketten meşrubat alsaydın mesela
Herhangi birine nereden gazete alabileceğini sorsaydın
Ya da benimle
Her zaman geciken dolmuşumu bekleseydin durakta
Hıçkırıklara boğulmazdı bu akşamüstü
Ağlayamazdım
Tıpkı tenindeki gülmeler yanımdaymış gibi

Tam da bunlar geçerken içimden
Gelen ilk dolmuşla kaçıyorum
Kendimden mi kaçıyorum
Kendime mi kaçıyorum
Bilemiyorum
Bildiğim bir şey varsa
Evime varıp
Mavi göğün dolduğu
Cam ardındaki hayaline dokunacak olmam
Tıpkı tenindeki gülmeler yanımdaymış gibi