Geçen zamandı yâda geçmeyen
Biraz burukça çokça hüzün kokan
Adını sessizlik koyduğumuz
Çok sesli insan kalabalıklarının içinde
Yitip gitmişliğiyle…
Zamandı geçen geçerken delip deşen
En güzel bakışların asılı kaldığı
Gülüşmelerin gölgesinde
Düşlerin kirlendiği sabahlara uyanışın
Geri dönülmezliğine uzanışlarıyla…
Oysa zaman nedir özünde geçip gittiğiyle bilinen
Ben sana geçmezliğiyle susarken geceleri
Dokunurken ıslak düşlerine
Korkularını içime çekiyorum nefesin olsun diye
Böylesine seninle taşan
Duyumsayamadığın saflığınla…
Kayıt Tarihi : 1.7.2016 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aytekin Orhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/01/temmuz-sessizligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!