Temmuz Korkusunun Sıcak Boşluğunda

bence en samimi şarkısıyım gözlerinin
yandan görünüşün bebek gibi yağmur uykularına düşkün
aksi böceğim yolumuz şaş
yolculuğumuz patika mütevaziliğiyle meşhur

sen beni değil ama
yoksul geceme hazırlanan kentin
narenciye kokulu çehresini bıraktın
ve hem de temmuz korkumu üstümden atamadan
param yoktu
ara sokakların acılarımı saklamasına acıkmıştım
gün son çocuk çığlıklarını da yitirme tasasını çekerken
seni seninle konuşmak çok değerliydi
hadi ne olur tattır bana bu duyguyu özlem adlım
yarım kalmasın arkana almayı tercih ettiğin
nisan güneşi yağmurlu pencere
tattır aşıklığını sımsıkı korumayı
seni bir çocuk gibi sevme uğraşımı

kendimi çok iyi tanıyorum
alev kaçığı saçlarını sevişimi
baş tacı ettim
belediye otobüslerinde seni düşleyişlerimi
şiirlerime

uygarca eve dönmelerimde
her saç telinde ayrı bir mutluk anlayışı adresi
ekim yağmurlu ama başka bir mevsim değil değil işte
ekim nedense
bütün nedenlerden uzak
uzaklaraysa nedenli bir varoluş felsefeli gülüm
ve nedense bütün varoluşlardan uzak
yok oluşlara yakın

düşünceler de tembelleşirdi ortasına doğru temmuzun
milyonlarca sıratım olduğunu fark ederdim
seninle öğrenerek alev kaçığı alaşımların her türünü
düşmemek için
gayyasına kapanan gözlerinin
ah canım karşılıksız aşkım
alaşımlar tortusuyum
gariplikler kumpanyasının acil pijamalı akşamlık hüzünselliği
pufffff
bu ne şiddet ve de ne celallll hem de daha haziran sonu
bu ne ahhhh
bu temmuz korkusu
temmuz korkusunun sıcak acılı boşluğu...