Temmuz ayında annem uykuya daldı
Ekinler sarışındı tarlada. Gök
çekti küreklerini bulunmaz bir limana
Unutulmuş bir köyde
küçücük mutfak pencereleri
el salladı. Babam
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Annem
an
ve
nemdir
şimdi
gözlerimde
annem!.....
Tayyibe Atay
ilk dizeyi değiştirdim,şairinden özür dileyerek...
'temmuz ayında uykuya daldı annem' dedim...
annesini kaybeden çocukların çektiği acıyı,büyükler de çeker...sanırım askerlik yıllarında kaybetmiş annesini sevgili Doğan annesini. annesine rahmet diliyorum buradan...
şiirin ilk bölümüne resmini yapıştırmış veda an'ının...bulutlar bile ağlamış..ya mutfak pencereleri!..onların küçücük oluşu,kadınların kısıtlanan özgürlüğünü anlatmıyor mu sizce!..
'göz erimimi kestiği için
utanır ve boyanır duvarlar
içinde ben varım
dışarıda kuşlar
karşı dağda al/uç ağacı
kuşlar ona konar...'(Fırça-T.A)
o kadınlardan biri olarak ve de şairinden yine özür dileyerek,bu şiirimi düştüm sayfaya...
daha sonra,babaların uyanması!..şiirin belki de en çok burası yaraladı beni...hani ne derler 'kör ölünce badem gözlü olurmuş'..aynen öyle!..babayı uyaran ölüm,ne işe yarar ki artık!..giden gitmiştir yerine...ama ne!..eşlerini kaybeden erkekler,mezarlık dönüşü yana eğermiş şapkasını!:))))sanırım,gözlerinin birini de kırpmaya başlamışlardır!:)))belki de babanın uyanışı bu yüzdendir,kim bilir!..
resmen dokundu bana şiir...
kutluyorum selam ve sevgiyle...
Dengeyi kurabilmek için '10' puan verdim ama boşuna gitti sanırım ,cünkü takıntılı biri benden sonra bir daha '1' puan verdi galiba...
Ne kadar psikolojık dengesi bozuk ,zavallılarla dolu bir milletiz, ne yazık..!
Di li geçmiş zamanın fazlaca kullanımı şiirin tadını biraz kaçırmış gibime geldi.bana, bir iki devrik cümleyle bunu saklayabirdi sair.
Anayı kaybetmenin acısını ve yarattığı o büyük boşluğu iyi bilirim ,bu acının şiire dökülmesi ise çok doğal sanırım.
Zaman acıların en büyük ilacıdır...
Sonsuz Saygılar.
Fikret Şahin
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta