Dumanlı yollardan usandım, geçtim,
Vefasız yüzlerden dersimi aldım.
Ben artık tertemiz bir sayfa açtım,
Sahte kalabalıktan tek başa kaldım.
Şimdi ufuk başka, denizler duru,
Yelkenler açıldı taze rüzgara.
Kalbimde ne şüphe, ne de bir soru,
İzin vermem artık yeni bir yaraya.
Gönlüm han değil ki, yolgeçen olsun,
Kapımda duruyor akıl ve mantık.
İçeri sadece "insan" olan dolsun,
Yalanı tanıyan gözlerim artık.
Tükendi başkası için çabalar,
Değeri olmayan yükü taşımam.
Kendi kıymetimle başlar sabahlar,
Artık kimse için haddi aşmam.
Kayıt Tarihi : 21.11.2025 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!