Rengine, aklına, ruhuna baktım,
Kıskanıp inleyen, teller utansın.
Sonsuza uzanan bir ateş yaktım,
Sevgimi söndüren, eller utansın.
Yıldızlar altında bir güzel gece,
Bulutlar üstünde, tutulmuş hece.
Hayali masumca, kendi bilmece,
Tufana karışan seller utansın.
Dallarım üşüyor, yaprak titriyor,
Köklerim huzurda, gönül yetmiyor.
Umudum yanıyor, ruhlar tekliyor,
Sevdamı süpüren, yeller utansın.
2011-ÜSKÜDAR
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 1.9.2019 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arpaci](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/01/teller-utansin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!