Şimdi bu saatte en ağır şarkıları seçiyorsundur,
Şöyle en çok seni acıtan şarkıları...
Bir yandan bir şeyler hatırlarsın, özlersin,
Bir yandan yine kendine kızarsın.
Bana söyleyeceklerini biriktirmişsindir sen şimdi,
Elin telefona gider kararlı bir hamleyle,
Sonra düşünürsün; ya açmazsa telefonu diye...
Kayıt Tarihi : 20.7.2011 07:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurhan Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/20/telefon-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!