Zifiri karanlık gecenin
Rahminde,
Yarına doğma umuduyla
Yaşarken,
Telaşlı bir isyan koptu
Yüreğimde.
Dışarda kar yağıyor lapa lapa
hava çok soğuk
rutubet kokuyor
bulutlar çatışmada
çiğnen bembeyaz karlar
ve ayak izleri
ah bir bilsen
en
durağanlaştığımız anlarda
kıvrandığımız doğum sancılarıyla
oracıkta
yanı başında
Sonu hüsarandır biliyorum boşuna.
Hissetmek başka anlatmak bir başka.,
Demesinler zavallı.
Esir etmiş kendini bu aşka.
Bilki yüreğimde ateş kordur.
Uyandım ansızın bu sabah.
korktuğum başıma gelecek, eyvah.
verdiği canı alacak elbet(Allah)
Ne kadar iğrenç,serseri duyguların,
esiri kölesi olmak.
Kaldırım başlarında
Rujlu dudaklarıyla boy boy
Sıralanmış
Sarı,siyah,kırmızı renkli,
Çamaşırlarıyla
Sıçan gibi fahişeler.
Söze şiire gerek varmı
Bilmem
Ondandır belki de
Aheste aheste örer ağlarını
Örümcekler
Bağdan bahçeden
Yalnızdım
Aklımın içinde mahşeri kalabalıklar,
İçime kara kederle haber salan ulaklar,
İstanbul’un orta yerinde,
Sanki tüm ümitleri elinden alınmış işportacılar.
burada tanıdık bir sima görmek çok hoş..
=)
şiirlerinden yüreğinin nekadar mükemmel olduğu anlaşılıyor zaten..
her nekadar aynı şehir içerisinde fazla görüşemesekte.. yüreklerimiz ve kanımız bir.. bunu bilmek bile huzur veriyor..
sohbetini sanal dünyada da bizden esirgememen d ...