Anlatacak güzelliği yok.
Çocukluğumda kalma.
Ne uçurtmalar uçurdum.
Gökyüzünde
Ne de avutacak,
Oyuncaklarım oldu.
ağlaşan titreyen yüreğinde
güneşin ve sesimin kısılması kadar
yanlız ve asiyim.
çoğalıyorum
çağlıyorum durmadan
sessiz ve hüzünlü
Dostum!
Kaç gece oturup
Anlatırdık sabaha dek.
Yine de doyamazdık
Güzelim muhabbetimize
Dolaşır sapardık,
Ey sevgili!
İnsan tutsak,
Kafeste yaralı bir kuş.
Yangınlardayım.
Haberin var mı?
Işından gemiler yaptım kendime..
Bir sineğin vızıltısı
Baş ucumda
Aynı noktadan cama
Çarpıp çarpı dönüyor zavallı.
Sersemliyor,
Şu güzel gecede
Gün ışınlarıyla yeşerir
içimizde umutlar
hüzünle kapanır anlımız
secdelere
sonra mücadeleler başlar
gün ortasında
Şu an seni düşünüyorum
bir bilesen neler geliyor aklıma
seniz özlemek yokmu
susuzluktan da beter
Damarlarımda kan değil
İskelden bir vapur kalkar
sulların büyülü ışıltısı
insanların koşuşturması
ve usulca sol göğsüne
konan bir martının ürkekliği
hiç biri
Her şeyde bir gariplik var
gökyüzü bulanık
sonra
yağmur yağar katranla beraber
kapkara olur insanlar
ve koşturur herkes bir tarafa
burada tanıdık bir sima görmek çok hoş..
=)
şiirlerinden yüreğinin nekadar mükemmel olduğu anlaşılıyor zaten..
her nekadar aynı şehir içerisinde fazla görüşemesekte.. yüreklerimiz ve kanımız bir.. bunu bilmek bile huzur veriyor..
sohbetini sanal dünyada da bizden esirgememen d ...