Tek Tanık Sensin Şiiri - Melih Coşkun

I.
Tek tanığı sensin yaşadıklarının
Tek sanığı sen
Hakim sensin

Sen seçeceksin mutluluğu veya mutsuzluğu
Sen geçeceksin engebeli yollardan
Senin elindedir kalem
Ya kıracaksın
Ya yazacaksın...

II.
İddia makamı:
Sanık ölesiye sevmiştir hayatı
Öylesine sevmiştir ki
Gece yarıları uyumayıp
Saksılara hüznünü ekerek
Sulamıştır gözyaşıyla
Hüzün öyle sevmiştir ki onu
Sabahın ilk sarısında
Bir şiir tomurcuklanmıştır saksısında
Düşüncenin en güzeli beyninde
(Ki en güzel düşünce
Düşmanın için en tehlikeli olandır)
Patlamaya hazır bir bomba gibi durmuştur hep...

İş bu sebeplerle sanığın en ağır şekilde cezalandırılması...

Hakim:
Bir diyeceğin var mı?

Sanık:
Benimde söyleyeceklerim var
Ve her zamanda söyleyecek bir şeyler kalır mutlaka
Susuyor ve anlatıyorum
Biliyorum ki günlerce konuşsam da
Bu kadar şey anlatamazdım hiçbirinize
Gözlerime bakın
Altı milyar ağlıyor göz bebeklerimde

Hakim:
Gereği düşünüldü.
(Bütün gerekli düşünceleri senin yerine senin dışındakiler düşünür hep bu coğrafyada)
Suçun sabit görüldüğünden dolayı
Seni bir ömür boyu yeryüzüne mahkum ediyorum...
Seni sonsuz umuda mahkum ediyorum...

4 Şubat 2003