9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Ben kendi içimden kovulmuş bir yalnızım,
Acım içimdeki pek çok bilinmeyen denklem,
Bir ihtişamın rengini göstersem bile güzel,
Ben gökyüzündeki ışıksız, unutulmuş yıldızım.
Yıkasın yağmur kalbimden, senden gelenleri,
Gecenin koynunda tutsun sensiz güleni,
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta