Tek Mürşidim Son Kitap

Millet mürşit ararken, ben aradım doğruyu
Yarım asır boyunca, sürdü gitti bu durum.
Bu iş için gezdim de, tüm batı ve doğuyu;
İtminana vesile, bulamadım bir yorum.

Kimi kalmış tefritte, kimi koşmuş ifrata;
Emr-i Kur’an üzere, müstakimlik bilinmez.
Şeyhte zuhur edince, dine uymaz bir hata;
Tashihine gidilip, doğru olan alınmaz.

Din deyince müridin, hep zan gelir aklına
Edille’den dem vursan, aval, aval bakınır.
Bin burhanda getirsen, onay vermez haklına
Hakta ısrar edersen, başka tavır takınır.

Diyor kitap bir kabuk, esas olan hakikat(?)
Şeriatın yerine, koyar beşer savını.
Din-i mübin hakkında, hiç yapmadan tahkikat;
Felsefenin ağına, atmak ister avını.

Bu halleri görünce, korktum ve de ürperdim.
Karar verdim o anda, tetkik için şu dini.
Önce kendim öğrenip, sonra ele ders verdim
İstedim ki cahiller, bilsin artık haddini.

Eksik yokken Furkan’da, niye onca arayış?
Bence eksik sadece, ondan cüda nadanda.
Onu tahsil hakkında, elzem iken bir yarış;
Ne oldu da tavırlar, terse döndü bir anda?

Madem hak din kemale, erdirildi mazide;
Niye ondan müstefit, olmuyorlar muhtaçlar?
Onca kelam içinde, o kelamken güzide;
Kalp ve ruhu tatminde, niye lakayt o açlar?

Tamam, ettim diyor ya, nimetimi o Allah!
Buna rağmen bazılar, halen neyin peşinde?
Böyleleri dedirtmiş, tarih boyu illallah;
Oyalanıp durmuşlar, ucuz cennet düşünde.

Tek mürşidim Kur’an’dır, duysun bunu duymayan!
Tek önderse Kur’an’a, ayna olan son resul.
Asla felah bulamaz, bu ikiye uymayan!
Çünkü budur nebiden, miras kalan hak usul.

Abdullah Toroslu
10.08.2013-İzmir