Tek bir kurşunun vardı;
Sıktın!
Hem de,
Kalbimin tam ortasına!
Aslında bu kurşun,
Bana değil,
Kendine sıktığın bir kurşundu.
Bilmez misin?
Kalbimde sen vardın,
Yalnızca sen!
Peki ya, neden?
Ah! Bir anlayabilsem…
Ha! şunu da söyleyeyim;
Ben ölmedim,
Tek ve kör bir kurşunla ölmem ben.
Sen öldün,
Kalbimdeki sen,
İçimdeki sen.
HÜRREM DİLEKCİ
27.09.2007 09:40
[email protected]
Kayıt Tarihi : 27.9.2007 10:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimi sevipte mutlu olamayanlara, Sevgilerine karşılık bulamayanlara armağan ediyorum. Sevilmek gibi kutsal bir duygu ile onure edilmiş ama bunun kıymetini bilmemiş kişiler içinde üzüntülerimi gönderiyorum.

işte o iyi şiirdir.Beğendim.Sağol kardeşim.
TÜM YORUMLAR (17)