Tek Bırakmayız Şiiri - Abdurrahman Yılmaz

Affet toprağın bağrına düşmüş er yiğit…
Seni koruyup yanında bulunamadık.
Çarpışırken bizden pek uzak diyarlarda,
Gelip beraber savaşta saf tutamadık.

Yüzümüz yok belki de sana söylenmeğe,
“Gün gelir biz de toprak oluruz.” Demeğe.
Bakma bizi suçladığıma haksız mıyım?
Çağında çekip kılıç acun yakmaz mıyım?

O zaman bizi nice er kişiler bekler,
En çetin zamanda yanında bitecekler.
Onları yağı hiç korkutur mu sanırsın?
Böyle düşünürsen heyhat! Çok aldanırsın.

Sanma ki kandaşların boş birer miskindir,
Yalnız çoğunun uykusu biraz derindir!
Uyananda uruk sonunda akın haktır.
Hepimiz tek bir bileğiz, Turan yakındır.

28 Ocak 2015