Tek Bir İpucu Şiiri - Kasım Kobakçı

Şimdi aldanmanın ve ayılmanın, bir karşılığı var,
Bakışlarımdaki donukluk da, netlik de senin marifetin,
İnanamaz, sorgulayamaz hale geldim, başkalarının ortasında,
Zihnimdeki çözümü fark ederler diye, ürker oldum.
*
Evet, benden gizlediğin, o sahte tavrı bile seziyorum,
Bütün dikkatimle, senin oyunundayım artık,
Söylesem, dilimde senin çelişkin, dursam, sükûtumda senin yapmacıklığın.
*
Kimi zaman, gerçeğe dokunmak için, kapatıyorum kulaklarımı,
O an, mantığımdaki kocaman bir imkânsız, boğar her sesi,
Unuttum artık, senin o maskenden öncesini.
*
İnatla, bu sahteliği kavramaya çabalıyorum,
Belki, hiçbir vakit ulaşamayacağım apaçık,
Doğruluğun, o berrak membaına.
*
İnan o membadan, ufacık bir iz bile kâfi gelir bana,
Bütün şüphelere değecek, hilenle yüklü,
Yalanlarınla bezediğin,
Bütün karmaşıklığıyla, içimdeki bu düğümü doğrulayan,
Zihnime şüphe tohumları eken, uykularımı bölen,
Tek bir ipucu.....