Tek adam vapur denemeler Şiiri - Akın Akça

Şöyle bir varupa binsem;
dalgalar karşımda olsa...
Vantrolog metro kuklacısının,
beyni-arka planı`nda
ve vicdanı ile sarmalanmış,
yeşil barışçılar`ı hep düşünmesi gibi.
Düşlüyor olmalı...
Sen olacak mısın
o vapurun dış kısmında,
dış kısımdaki
o hafif ıssız oturaklarda.
Beraber seyredecek miyiz dalgaları,
belki gelen giden vartaları?
Nerde olacaksın, nerdesin?
Burda değilsen orda mısın?
Jilet ya da kalem satan olursa
ve gözlerin gene ararsa,
unutma ki henüz
bazı göller kurumamıştır,
ve denizler de uçmadı havaya
yanımızdadır mehmetçiğimiz
hala düşün ki.
Allah tahsilatını affetsin
şu politikacıların,
şu fabrikatörlerin.
Allah taksiratını affetsin
şu aşağıda yaşayan balıkların.
Tutunacaksın onlara,
ne güzeldir! !

Tahtayı geçerken bile
hızlanan bisiklet gibi kolay...
Binerken, hep en zor olanıdır
-kalay- bir de inerken.
Aradaki yolculuk payı
ise hep en güzel,
tabi kafan rahat olacak...
Hoş vapur ilerlemez ya, ama
şu tahtayı çekmeseler!
Çabucak çekmesinler,
kalabalığa nezaketle yol verdik
bir de ezip geçtiler.

Jilet ya da kalem;
vapura kıyı taşlardan uzatılan
tahta, vagon arası bölmeleri
trenin ya da...
23 Nisan şenliklerinde, stadın
kapı önünde biriken kalabalığın
heyecanla ezip geçmesi;
hiç de aynı şey değil
hükumetlerden rüşvet
beklentisi içinde olan
ve kendine göz kırpmayan masumu
bir çırpıda harcayıveren
manşet düstursuzu
gazetecilerle.

Binbaşıdan kementli
bir tabur, aşk.
Şu dalgalar
sakin geliyor ama ne obur.
E az mantık, dayanıklıları
geçirecekmiş kalbur.
Halbuki bazıları vardır bizde,
takılınca ayağı engeli geçerken
alıp ensesinden düzeltilir hemen.
Ordu var, ordu var...
Merhamet
adam adama savunmayı
tercih ediyor görünüyor
göze göz dişe diş platformlarda,
alan savunmasından hezzetmiyor;
gerekli zamanlarda
gerekli kişilere ama uygulanır
ve bunu tercih ederim.
Doğasını inkar etmek,
anlamsız inatlar uğruna.
İşte bu çok saçma.