Saçlarımı okşayan gri rüzgarın sarmalında
Vurdum kendimi yalın ayak taşlı yollara
Ney'in neden inlediğini anladığımda
İstikametim kayboldu, kayboldum.
Bilemedim bilinmesi gerekeni her neyse.
Kendime bile yabancıyım, ben beni hiç bilemedim.
Biraz deşeleseniz mazimi; pişmanlıklar, keşkeler…
Ne şeytanın emrindeyim, ne de ruhumun…
Duygularım, düşüncelerim girift.
Bakmayın gülüp, şakalar yaptığıma
Çarşıda dolaşıp vitrinlere baktığıma
Kalın kalın kitaplardan alıntı yapıp
Tarihin derinliğinde bir ses
İsmin dedi, yazıldı;
‘’O’’ listeye
Çare yok yanacaksın
Eriyinceye dek bütün tortuların
Çare yok sen…
Ey Psykhe!
Kalbinin derinliklerinde
Belki bir mum alevinin aydınlığı,
Belki de tan yeri ağartısı…
Biliyorum adil değil
Omayra,
Sanma ki sen gidince güzelleşti dünya
Ares durmadan koşturdu atını
Gelincik başını kaldırmadı yerden
Düşler hep yarım kaldı Omayra
Ayartılmış kalabalığın içinde
İnadına aykırı gidendik
Netameli bakışların
Yerleşik kadıların olmadığı
Yalıtkan bir köşede
Değince gözün gözüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!