Tavsantepe Mezarlığı Şiiri - Selva Durma ...

Oturuyorum ..
Çayımı yudumluyorum..
Kafamı kardırdığımda ilham kaynağm karşımda
Adı Tavşantepe Mezarlıgı
Anneannemın dedemin ebedi istirahatgahı
Kımler geldı gitti bırakmadı bu dünyayı
Ruhunuz şad olsun hayat arkadaşımın hilkat vasıtası
Mekanınız cennet olsun Rabbım bağışlasın günahlarınızı
Kımler kımler komşunuz
Kimbilir bu zamana kadar nelere şahit oldunuz
Selvi ağaçlarının gölgesinde
Kimbilir ne komsulara konuk oldunuz
Kimi bahtiyar cennet bahçesi yurdunda
Amelleri arkadaş olmuş ayrılmaz durur hasbihal eder yanında
Evladı salihin bırakmışşsa ardında
Rızıklanır cennet sofralarında
Bir besmele çekince evladı
Olur kabri cennet otağı
Hele salıh bir kulsa kabrinde bulur huzuru rahatı
Mesrurane şükreder alır mükafatını
Orası bu dunyanın tarlası
Giyeceği içeceği evi arabası
Dunyada işlediği amellerinin mükafatı
Rahım Allahın rahmetının bır tecellıgahı
Karsılanmıstır kımısı Kainatın Sultanı sav tarafından
Hz Ebubekır Hz Omer Hz Alı Haz Osman
Ne mutlu ona daha ne ister Yaradanından
Bin defa olsa ölmek azdır bu lütuf karsısında dıye gecer aklından
Diger kimilerini anmak istemiyorum şu anda
Üzülüyorum rahmet diliyorum onlara da
Allah taksiratlarını affeder ınsallah diye duruyorum duaya
Rabbim bağışla onları da rahmetinle yarlığa
Ruhum daldı bu sekılde uzaklara
Muradımda rıza makamına ererek olmek var aslında
Dunya Ahiretın tarlası ınanana
Ben de karsılanmak ıstiyorum Yarabbi Efendım sav ve ashabıyla..
Sen ıstermezsen ben isteyemem
Sen soyletmezsen de soyleyemem
Madem sen ıstetıyor ve soyletıyorsun Rabbım
Öürken de kabırde de mahserde EFENDIMI SAV görmekle müşerref olmak dileğim