On beş taş sende,
On beş taş karşıda,
Esnaf oynardı tavla.
Ben tek basamaklı yıllarda,
Hasan Güney de oynadı.
Hüseyin Güney de oynadı.
Mesai saatlerinde,
Ortam dolu neşe.
Esnaf konuşurdu birbiriyle.
Daha tavla oynayan esnaf görmüyorum.
Seneler oldu görmeyeli.
Sır otuz taş da mıydı?
Otuz taşın varlığı mı insanları yakınlaştırdı.
Yokluğu mu bu kadar uzaklaştırdı?
Seneler sonra gördüm bir dizi de.
80’ler adı.
Tam müze tadı.
O kadar olmadı.
Müze olmamalı.
Ama birisi dizisini yaptı.
O da farkındaydı.
Damağındaydı tadı.
Kimse demesin: “ Sır otuz taştı. “
Kayıt Tarihi : 20.2.2016 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!