Hafif taş, ürkek duaların fısıltısı
Durmadan akarlar kör kuyuya
Kimi zaman da resmidir hüznün
Karanlığın suretinde kayboldun
Yoksun
Enki ve can
Yitiktir kelam
Çeşm-i kâinat
Kelamın gücüne inanmıştın
Nereden bilecektin, lal ü ekbem kesileceğini
Şamar oğlanlarına döndün
Sonra,
Saplandın…
Göğsün kargı fırtınası
Kadim coğrafyam gibi
Sır dolu
Mardin kadar dövüşken
Mesela, insan aşkıyla semah yürürken
Çakır bakışlı Alevi Dedesi
Kıblem insandır desin
O zaman, gökyüzüne bakıp en güzel sözlerini fısıldamalısın…
MEHMET SÖĞÜT
Mehmet Söğüt 2Kayıt Tarihi : 24.5.2018 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hoşgörü
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!