TaŞ İçindE AtaŞ Şiiri - Sinan Karakaş

Maziye gömdüm desem de,
Seni her gördüğümde,
Küllerim yeniden canlanır,
Kor ateş yakar yüreğimi,
Ben maziyi içimde saklarım,
İçim her yandığında açar bakarım,
Bitmesin diye örtmüşüm üstünü,
Kaldırdım mı külü yeniden yanarım,
Seninle olan günler,
Hatıralarımda önemli yer alırlar,
Seninle gibiydim,
Ancak,
Ne seninle olabildim,
Ne de sensiz kalabildim,
Yaram hep kanıyordu,
Sen elinde dermanım olduğu halde,
Vermiyordun,
Ben se sana mutluluklar diliyordum,
Sen duyarsız bir taş,
Ben taş içinde ataş,
Şimdi yine seni gördüm,
Uzakta olsa,
Yine kanadı yaralarım,
Bu gün yine dermansızım,
Kanayan yarama derman ararım.