Taş Çiçekleri Şiiri - Murat Karaağaç

Öyle bir batıyor ki yalnızlık
Şerefine kadeh kaldırıyorum artık
Dört duvarın...

Sussam beter,
Konuşsam biteceksin. Biliyorum...

Yüreğime ektiğim
Taş çiçekleri filizlendi...
Hasrete nasıl alışır bu gönül,
Şimdi gelmeyişini bekliyorum...

Kime çatsam diyerek yola çıkıyorum sabahları,
Her akşam
Ne yemekten vazgeçmeliyim...

Gelsem beter,
Vazgeçsem biteceksin. Biliyorum
Yüreğimde taş çiçekleri
İçimi seninle suluyorum...