Tarumar Şiiri - Arif Sevimli

Bir yer düşünüyorum ağrının, sızının olmadığı
Bir yer düşünüyorum gülüşünün kol gezdiği, ruhunun cirit attığı...

Anıları boğmaya çalışan bir deniz düşünüyorum, rengini bakışlarından çalan...
Bir kulak düşünüyorum yaprak hışırtısında bile sesini anımsatmayan...

Bir yalan düşünüyorum seni kötüleyecek, unutturacak, sana yazık edecek...
Bir güneş düşünüyorum senle ayrılmışken hala yüzsüz gibi doğabilecek...

Bir kötülük düşünüyorum gidişini hatırladığım her an kendime edebileceğim...
Her şey bir yana ben bu dokuz canlı sıkıntılarla nasıl baş edeceğim...

Ne çok sorularım vardı, hepside cevaplarına karşılıksız aşklar besledi...
Yolum yoluna feda iken, yolun yeni yollara bağlandı. Yolların yolumu tersledi...

Velhasıl üzüntü desen var, sıkıntı desen var, bugün dünleri arar sorar...
Ne gözün yüzüme eskisi gibi bakar, ne de içimden azalır bu büyük tarumar...