Gelişinin Şerefine Şiiri - Arif Sevimli

Bu defa kendimi de seni de alıp uzaklara gidiyorum...
Sevinçlerini al yanına, Hayallerini de,
Güzelliğini de al, yolumuz uzun ve soğuk üşütmeyelim sonra...
Gittiğimiz yerde zaman, dilden düşmeyen aman,
Öyle her düştüğümüzde bizi kurtaran bir kahraman yok...
Gittiğimiz yer serin, gittiğimiz yer güzelliğin kadar derin,
Gittiğimiz yer dönmek istemediği yerdir gidenlerin...
İçimde o kadar dert var ki sevdiğim,
Hiç birini bilmediğin, hiç sana hissettirmediğim...
Hani bir lahza yaş dolsa gözlerimiz diyorum,
Şöyle Birkaç dakika birbirimize kalp gözüyle baksak...
Nasıl muhtaç olduğumu bir bilsen sıcak gülümseyişine...
Hani biraz gülersin diye bütün çocuksu utangaçlıklarımı sakladım sana...
Keşke her göz seninki gibi uhrevi, sensiz her güz cihanda en ağır zemheri olsa...
Yolumuz uzun sultanım...
Öyle yarı yolda yoruldum, gurur rüzgarında savruldum,
Hasret yağmurlarında boğuldum diyerek geri dönmek yok...
Bir eli tuttuysan bırakmayacaksın...
Sevda çekenin elleri öyle gurbet ellere benzemez...
Ya tutmayacaksın, ya da tuttun mu avuçlarını gevşetmiyeceksin...
Benim ellerim saçlarına, avuçlarım gül yüzüne kul,
Yok cihanımda senin gibi değerli, senin kadar beni anlayan bir kul...
Bak o kadar yaşadıkta ne oldu? Kimse anlamadı bizi...
Sevdik sandık, insan görünümlülerle tükettik yüreğimizi...
Geç bulduk birbirimizi, yıprattık bembeyaz düşlerimizi...
Şimdi bakıyorumda, sana varıncaya kadar bu kalbe işlemiş her sızı,
Gözlerinin ummanlığına geç kalmış tüm baharları,kışı,yazı
Sana her bakışımda yaşadığım masalsı hazzı...
Anlam veremiyorum bu geç kalmışlığa...
Birbirimizin gözlerine bakmadan geçirdiğimiz yılları heba ediyorum zihnimde...
Seni ilk gördüğüm andır, kokunu ilk soluduğum zamandır benim doğuşum...
Yolumuz uzun sevdiğim...
Gittiğimiz yer serin, gittiğimiz yer güzelliğin kadar derin,
Gittiğimiz yer dönmek istemediği yerdir gidenlerin...
Hayatıma hoş geldin, sevgilim...