Algılarımız mı az, seviyeler mi farklı?
Anlayışımız mı kıt, niçin ayrıcalıklı?
Yenik mi düşmeliyiz, dost kaybetmemek için?
Ya da hep dinlemeli, hiç üzülmemek için…
Tartışma bilmiyoruz, hâlden anlamıyoruz,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
