Altı zengin üstü fakir
Kara kıta adı Afrika
Siyah rengin zulmü fikir
Beyaz adam adı Avrupa
Barış denildi güvenleri alındı
Evvel zaman içinde kral nemrut yaşardı
Tebaasına zulmeder kendini tek hakim sanardı.
Tövbeyi reddedip Hz.İbrahim'ı(a.s.) ateşe attı
Bunu duyan karınca ağzında bir damla suyla telaşlı
İlahi emre uydu sivrisinek nemrudun canını aldı
Şimdi Söyle! Sen mi büyüksün yoksa mı karınca?
Ne, sevdiğimizin bağrında ateş olabildik
Ne de hak yolunda karınca.
Bu dünyayı dost belledik
Yalnızlık bize oldu madalya.
TAİF
Kâinat,muhteşem bir nizâm
Hava,su ve toprak
Akledene bir ikrâm.
Ve İnsan,kusursuz bir eser
Kurtuluş için
Dünya aynasını alıp şöyle bir baktım
Hâlimi görüp kendime sigara yaktım.
Hayatım kayarken gökyüzüne dalıp
Bir dilek tuttum gerçek olacak sanıp.
Kimsin sen?
Neden geldin dünyaya
Daldın bir hülyaya
Varla yok arası biter mi sanırsın?
Hayaller kurmuşsun başkası yaşamış
Yitik bir masalın kahramanıyım
Sanki güçleri elinden alınmış
Bıraksalar kendimden davacıyım
Hayalleri umutları çalınmış
(Beştepeli TAİF)
Mazluma gerdi kanat
Umut oldu kalplerde
Dediler sen yapamazsın
Şimdi uçuyor göklerde
Hep iftiralar atıldı
Bahçende gül koklarken,dikeni onu incitmesin
Kifayetsiz gülerken,sesin gözyaşına duyulmasın
Yatağına tok yatarken,o açsa sen bizden değilsin
Mahşerde Hakk soracak komşu hakkı.
Emanetin güvende, verirsen sahip çıkar
Kimse neden duymuyor?
Bir ses yükseldi.
Kıyamet mi kopuyor?
Sur'a mı üflendi !
Durdu zaman ve mekan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!