Tarık Torun Şiirleri - Şair Tarık Torun

Asude bir hayatın izlerini taşır eylül.
Asumanın altında güle ranadır bülbül.

İnsan mükâfat alır tabiatta eylülden,
Rayihalar yayılır gülşenlerde her gülden,

Kuşların özgürlüğü,
İnsanı imrendirir.
Kanat açıp hürlüğü,
Mor dağlara indirir.

Kuşların kanatları,

“Kazak Türklerinin Anısına”

Kopuz sarını sarını,
Dağlar karını karını,
Düşün yarını yarını,
Aşka varını varını,

Kalahari çölünde kalmışım,
Dert elemin içine dalmışım,
Şu zalim dünyada ne yazık ki,
Hep çile ve ızdırap almışım.

Alplerin tepesine çıkmışım,

UNUTULMAZ ÖĞRETMEN

Sevgi insanı olmak onun ana görevi,
Takıntılardan uzak, adil alçak gönüllü,
Fikirlere saygılı, fedakâr gönül evi,
Dürüst ve güvenilir, yediveren al güllü,

Mescit’in özlerinden, akarken gözyaşları,
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları,
Kalesinde Bayburt’un öper sarı taşları,
Borçka vadilerinde bir ejderha başları,
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları.

Şiirlerimi islamın aydınlığında, Kur’an ve sünnetle yoğurdum.
Ürettim ürettim, bütün insanlığı kapsayacak sevgiler doğurdum.

21.06.2007

Neden uzak durursun?
Ben eller gibi miyim?
Bana laflar vurursun
Boran mı tipi miyim?

Gel hele yar gel hele,

Sen izin vermezsen rüzgâr mı eser âlemde?
Sen izin vermezsen bıçak mı keser her demde?

28.12.2006

ALİZELER

Türkiye’nin önemli bir bölgesi,
Eksik olmaz ormanların gölgesi,
Amasya tarihimizin belgesi,
Çok vardır Karadeniz’in bilgesi

Kıyı boyunca uzanır dağları,