“Kazak Türklerinin Anısına”
Kopuz sarını sarını,
Dağlar karını karını,
Düşün yarını yarını,
Aşka varını varını,
Kuşların özgürlüğü,
İnsanı imrendirir.
Kanat açıp hürlüğü,
Mor dağlara indirir.
Kuşların kanatları,
Kalahari çölünde kalmışım,
Dert elemin içine dalmışım,
Şu zalim dünyada ne yazık ki,
Hep çile ve ızdırap almışım.
Alplerin tepesine çıkmışım,
Fırat’la Dicle nazlı nazlı akar.
Nemrut tepelerden zalimce bakar.
Şahinbey fransıza kurşunu çakar.
Musul Kerkük bizde yok bizi yakar.
Tütünün diyarıdır Adıyaman,
Yarılmış kara dağlar gecenin dehşetinden,
Ürpermiş tüm mahlûkat, karanlık heybetinden,
Bir ok gibi saplanır gizemler yüreklere,
Genişler kara gökler derinlik yükseklere,
Mescit’in özlerinden, akarken gözyaşları,
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları,
Kalesinde Bayburt’un öper sarı taşları,
Borçka vadilerinde bir ejderha başları,
Çoruh’un çağıltısı, uyandırır kuşları.
Şiirlerimi islamın aydınlığında, Kur’an ve sünnetle yoğurdum.
Ürettim ürettim, bütün insanlığı kapsayacak sevgiler doğurdum.
21.06.2007
Neden uzak durursun?
Ben eller gibi miyim?
Bana laflar vurursun
Boran mı tipi miyim?
Gel hele yar gel hele,
Hepsi hikâye; vesair vesair,
Hepsi şuara; ne şair ne şair,
Çok becerikli; ne mahir ne mahir.
Hepsi yemyeşil; ne çamlı ne çamlı,
Hepsi pahalı; ne zamlı ne zamlı,
Rahmet deryasında günahım aysberg olsa da,
Hayattaki çileler gelip beni bulsa da,
Yeşermeden gülşende al güllerim solsa da,
Bütün kâinat bana karşı kinle dolsa da,
Ben inançlıyım, ümit-yeis arası yaşarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!