Şimdilerde minarede vaaz okuyan
birkaç cübbeli,
Asker bellemişler müminleri,
Sancak gibi çiziyor gökyüzünü
Hilafet bekliyor, haber bültenleri.
Ama bilmezler ki,
Ben Anadolu'yum;
Rüzgârla konuşur, toprakla yazarım kaderimi.
Suyumla can veririm,
Taşla örerim sabrın duvarlarını.
Kordon bağından bağlıydık vatana
Başaklar gibi eğilsek de rüzgâra
Bükülmez boynumuz.
Ve nehirlerin çağlayan türküsünde
Yalınayak koştuk özgürlüğe,
Doğarken öğrendik
Sevmeyi korumayı
Ve gerektiğinde
Toprakla bir olmayı.
Kayıt Tarihi : 17.9.2023 18:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!