Tanrıya Sual Şiiri - Cansu Güleç

Ey, sen ki en kusursuz!
Niçin yarattın beni?
Kalbim kırık, vermişler ellerime
Ellerimi açamıyorum, açamıyorum sana.
Ey en kusursuz, niçin getirdin beni?
Barınamıyorum bu alemlerde,
Üstüme üstüme geliyorlar.
Koca bir duvar örmüşüm,
Sözlerini kalbime kalbime saplıyorlar.
Sen de biliyorsun, ruhumu kurşuna diziyorlar!
Ellerimi açıyorum bak sana,
Yakarışlar biriktirdim.
Al beni artık o topraklara, son bulsun bu yara!
Haykırıyorum geceleri, belki duyarsın diye.
Fasıkın tekiyim, ama sen dedin 'merhamet' diye!
Biliyorum, döndüm yolundan.
Biliyorum, söndüm kokundan.
Biliyorum, öldüm zaatından.
Suskunluklarım var ey Tanrım, yanlız sen bilirsin.
Bu kirli dilime vurduğun mührü, kurutur geçersin.
Yine de aflar dileyeceğim senden ey Tanrım,
Sığınacak kolum, gidecek kapım kalmadı.
Yine senden kaçar sana gelirim tanrım,
Dudaklarımda masumiyet, ellerimde toprak kalmadı.