Tanrım Şiiri - Muhammed Çelik

Son kez aralıyorum perdelerimi geceye
Ve karanlığın kasveti çöküyor üstüme
Çöküyorum dizlerimin üstüne ve ellerim gökte
Kafamı kaldırdığımda, evet sanatını görüyorum
Fakat Tanrım, sana yeraltından sesleniyorum
Gökyüzü ne kadar yakın ve sen ne kadar uzaksın
Buyruklarını teker teker yıkıyorum farkındayım
Fazlaca dünya kokarken sana çok uzağım
Oysa bir kez kavrayabilseydim ölümün belini
Daha yakından tanıma şansım olurdu seni
Sen, bana benden bile daha yakınken
Ben senden nasıl bu kadar uzaklaşabilirim?
Evet biliyorum, ben nankör bir faniyim