Tanrılar ve gölgeleri Şiiri - Mehmet Halil

İnsan büyüyünce kendi gözünde
Kaftanı biçilince o bölgeye göre
Günahı görülmez deryanın içinde
Güler diğerlerinin diktatörlüğüne…
Maşa paslanmaz sıkan ellerde
Öper o elleri düşmemek için yere.

Kral tanrının yerine soyununca
Civcivi kabuğuna sokmaya çalışınca
Talimatlar hayatla çakışmayınca
Şimdi sonuçların şaşkınlığı içinde
Gerçekleşmeyince mucizeleri
Zayıflayacak kullarının gözünde.

Var olamayınca kendi gücüyle
Tapar varlığını borçlu olduğu güce
Ama yine tanrılığını ilan eder ler
Gölgeleri gerçek zannedenlere
Birgün her şey gibi gölgeler de ölür
Güneş zirveye yükseldikçe…