Tanrı '' Sus! '' Dedi Bebeğe

TANRI, "SUS !" DEDİ BEBEĞE !

Bebekler gelir dünyaya,
Uzun yollar katederek
Sırlar yurdundan, dilsizler diyarından.
Doğum esnasında her bebek İsa!
Her anne Meryem Ana!
Ve her doğum bir mucizedir aslında!
Bildikleri herşeyi unutturup,
Gördüklerinin üzerlerini örterler.
Ser verip sır vermesinler diye,
Aziz parmağını değdirerek mühürler dudakları,
Susar sesler...
Tanrı ''sus !" demeseydi bebeklere,
Anlatsalardı bildikleri, gördükleri herşeyi,
Biz de öğrenirdik en yalın hali ile;
Hayat öncesini, ölüm sonrasını;
Herkes alırdı payına düşeni...
Bilinirdi; bu dünya bir geçiş yeri ,
Asıl mekana kavuşacağımız yurda çıkan bir durak.
Eğer tanrı '' sus !" demeseydi bebeklere;
Uğraşmazdık kimsenin, dini, dili, ırkı, rengi ile;
Yaradanı görürdük baktığımız her yüzde.
Bunu bilseydik hepimiz;
İşte o zaman, savaşlar olmazdı dünyada,
Olmazdı Haksızlıklar,
Ve de hadsizlikler,
Ve belki de;
Doğarken, ağlamazdı bebekler !..
* * *
NİMET ÖNER