Tanrı Bağışlamış Bizi Şiiri - Salim Erben

Bir bedende sıkışmış can gibiyim
Tek hücreli odada yaşıyorum sanki
Göçmen duygular besliyorum
Gitmesi zorda olsa bu şehirden
Yakınlık duyduğum kuytularda
Bedevileşiyor yüreğim
Kaleleri zapt edilmiş
Şovelya gibi hayvanlaşıyor
Sonra
Bu masum duyarsız yüzde
İki damla göz yaşı
Yağmursuz bahara benzer
Kurak çöller gibi havası
Yeşermez sadece kabuk bağlar
Hiç bir teselli fayda etmez
Sabır hırs asılı kalır
Sonra yağmura dönüşür bakışın
Sırılsıklam ıslanır öpüşlerin
Derimizi soyup asarız güneşe
Kalırız üstsüz yerle gök arasında
Bütün yıldızlar gebe
Zamanın durduğu bir yerde
Dizlerini dayamışsın dizlerime
Yedi veren gül gibi duruyorsun
Ben dalında sarhoş bir bülbül
İblis derin bir uykuda
Tanrı bağışlamış bizi
Varsın şimşekler çaksın
Tutuşun yansın içinin dağları
Sonra
Yağmur yağsın fırtına kopsun sen
Bütün iklimleri tut yüreğinde
Eksik bir şeyler kalmasın geride
Yoksa unuttukmu oturmayı oturmayı
Birbirimizin gölgesinde