Aslında tanımam sizi...
İtiraf edeyim, tanımak da istemem,
zira ağırdır yükü dostluğunuzun.
Sadece bir neferi değil, bir orduyu bile derinliğinde boğacak,
dertler gölünün orta yerindeki gülen yüz,
nilüfersiniz siz...
Yüz yüze tanımam sizi...
Ne yalan söyleyeyim, tanımak da istemem
ama size olan hayranlığımı da gizlemem.
Başka kim olsa, çoktan dibi görecek
çile deryasında, korkusuzca yelken şişiren
ve sert rüzgarına inat, zarifçe salınan
yelkenlisiniz siz...
Gerçekte tanımam sizi...
Lütfen kızmayın, tanımak da istemem
ama bin dosttan daha özge can bilirim.
Lapa lapa cümle çareler üzerine düşen,
acıları katmer katmer eyleyen o beyaz örtüyü
delip geçen bir umut,
kardelensiniz siz...
Yazık ki tanımam sizi ben...
Anlayın beni ne olur, tanımaya cesaret edemem,
ama yüreğinizdeki insan sevgisine şahitlik ederim.
Hayatın dik yokuşlarına cesurca atılan
tırnağıyla tutunup en zirveye tırmanan,
en sarp kayalarda bile boy veren
ömür çiçeğisiniz siz...
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!