Tanıdım insanları,
bir yol kenarında bazen
bazen bir yolun orta yerinde
çıplak ayakları
Yarası ağır,kalbi dokunaklı
konuştukça bir dağ gibi büyür yaraları
o küçük tebessüm ülkesinde
çatlamış dudakları
biraz umutlu biraz cocuksu
Tanıdım insanları
O kalbalık şehirlerden çok uzakta
yaşamın ta ortasında bazen
Bazen bir kavganın kıyısında yapayallnız
yüregi bıçak gibi,yüreği kalem
Öyle saf öyle temiz
Öylesine gülüşleri berrakki
Tanıdım insanları
Ve ben her sabah
Ve ben her gece
Yüreğimde söylediğim türkülerle şiirlerle
Yürüyorum her yaşamın kıyısına
Umutla
Her kavganın içinde
Yüreklere kalem oluyorum
Özgen Dk
Kayıt Tarihi : 16.1.2021 08:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)