Düşünmek bu kadar acı verebilir mi bir insana? Veriyor işte!
Şimdi ağlamak en ucuzundan bitmişliğin seyrinde.
Alamadığın nefesi vermek istercesine girdabında yalnızlığın
Ne yana baksan hiçliğin sinmiş gözlerindeki çaresizliğe.
Artık ölmelerin vaktidir, en yoksulundan zamanın ayazında
Yüreğim kadar uzaksın
Bazen de bir kış kadar sıcak…
Eğer sonsuzluk yalansa
Sen de bana aşıksın.
Olsun, Şikayetçi değilim.
Varsın kader yazmasın.
Sen hiç aşık oldun mu?
Sevdin mi birini salya sümük.
Varlığını,
Ne kadar olduğunu sorguladığın,
Hayatın anlamını ölesiye yargıladığın anları
Suskunluğuna hapsettin mi hiç? .
Şimdi mesafeler beni aşıyor.
Kaç zaman oldu bilmem,
Mutluluk bir ürkek kuş.
Ve yazmak seni, nereye kadar?
Artık hasretim sancıyor!
Bir kadın şarkı söylüyor,
Baktığın kadar varım.
Zira sevdiğin kadarım.
Biliyorum;
Sen de gidenlerden olacaksın.
Yüreğini açarsan, ne mutlu bana.
Ama güzellik;
Biliyor musun?
Neye yanıyorum.
Yıllardır bir çıkmazdayım.
Delicesine severken,
Bunu sana anlatamıyorum.
Gözlerin gönüllerde çağlayan
Bir damla sıçramış bağrıma anlatamam.
Kafam allak bullak
Hislerim sarhoş
Bildiğim, ettiğim her şey yalan.
Hayatım altüst; anlatamam.
Gün gelecek sevmek ne imiş anlayacaksın.
Gecenin karanlığında akarken bakışların,
Yalnızlığın çığlıklarını duyacaksın. Ve korkacaksın.
Sınırlarını zorlayacaksın ölmelerin.
Kahredip geçmişine, çaresizliğinde boğulacaksın.
Seni de anlıyorum.
Sair umutlarla değerlenirken hislerin
Çizgilerinde bir telaş hayatın,
Kaç atımlıksa yüreğin
Yürünebilirliğinde yolların
Ve alabildiğine şarkıları gerçeklerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!