İnsanı insana kırdıran güce,
Mümini mümine vurduran hece,
Toplayıp çıkarsan tam bir bilmece,
Kafayı yemeden, bir bak dediler.
Münafık bezirgan mümin nazarda,
Mazlumlar ağlıyor yetim mezarda,
İnsanlık çıldırmış vicdan pazarda,
Ağlama; yoktur ha bir b..k dediler,
Atın izi, itin izi karışmış,
Karınca kısrakla dağda yarışmış,
Kuzu ile kurtlar bu yıl barışmış,
Desem de şerefe, bir çek dediler.
Dağların kıralı arslan dı hani,
Ormanda akıyor kardeşin kanı,
Yalakalık oldu mertliğin şânı,
Dünyaya bir kazık al, çak dediler.
Ümmî yaşayıp ta, giden dedeme,
Anlattım bunları geçen gecede,
Yolladı kumaştan bir cep; kefene,
Hepsinin alnına vur, tak dediler.
H.Arpacı,7.06.2015-Şişli
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 2.7.2019 00:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!