Türk toplumcu yazar.
İlkokuldan sonra Çifteler Köy Enstitüsü'ne ardından Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü'ne kaydoldu. Daha sonra Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü'nü bitirdi. Yüksek Köy Enstitüsünden arkadaşı Halise Sarıkaya ile evlendi. 1979 yılından emekliliğine kadar Turhal ve Amasya'da öğretmen olarak görev yaptı.
Edebiyata şiirle başlayan Apaydın daha sonra öykü ve romana yöneldi. İlk şiirleri ve öyküleri Köy Enstitüsü Dergisi’nde yayımlandı. Ayrıca Fikirler, Yeditepe, Beraber, Yeni Ufuklar, Varlık, İmece ve Türk Dili dergilerinde ...
SELAHATTİN ÖĞRETMEN
Kırık köyünün büyük beyaz okuluna,
Pencerelerden bir baktım,
Selahattin öğretmenin sesi geliyordu.
Öğrenciler taş kesilmiş dinliyordu.
Naçar kaldım dağların başında
Boynumu rüzgarlara verdim
Ne yapsın insan böyle olunca
Bir şarkı söylüyorum hazin
Bugün de akşam oldu
Kentin saat beş kalabalığında
Kırsal yalnızlığımı yaşıyorum
Hiç bozguna uğramamış gibi
Devinimli gel-gitlere karşı
Nasıl duruyorum şaşıyorum
On sekiz yaşın nisan günleri
Dünya bir kızın gözlerinden ibaret
Hayat bir tas su içimi
Ne zaman oldu aklımda yoktu
Yağmurlar yağdı hatırladım
Yayıldı içime aşk iklimi
Günler nisandan mayısa doğru gidiyor
Dumanlı dağlarının üstünde bir yeri
Bir yeri gözlüyorum
O kar adası gittikçe eriyip bitiyor
Ah oralarda olmak şimdi
Bencillik en çürük yanımız
Her an çeker paçamızdan
Sıfır noktasına indirir bizi
Atlayıp geçersek ne iyi
Yoksa hiç olup kalırız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!