Ben kendimi adam bile değil;
Bir insan sandım oysa ki insan bile değilmişim...
Yaş geçtikçe kararlar alır veririm sanmıştım;
Oysa, oysa ömür boyu bizimkilere bağlı yaşayacakmışım...
Ben kendimi bilgili bir halt bilirim sanmıştım;
Oysa, oysa cahil beş altı yaşında kalmışım...
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta