Talihsiz Şiiri - Bestami Tatar

penceremin basindayim.
dışarda yagmur yagıyor.
sezen aksunun yalnızık senfonisi şarkısını dinliyorum
eski günler geliyor dinlerken aklıma
aksam yemegini yemedim.
üzerine çokokrem sürdügüm ekmek geçmiyor bogazımdan.
kendi sansızlıgıma üzgünüm sana çokca kırgın.

pencereyi acıp yagmur girsin diye bekliyorum
avuclarımda biriktirmek alnıma düşmesini gözümün içine girmesini istiyorum
olmuyor..
yagmur bile üzerime yagmıyor.
ne kadar talihsiz bir adamım ben.
eskiden öyle miydi.
ben istanbulda çok çetin kışlar gördüm.
bütün yagmurları üzerime yagdırıp sırılsıklam gezdim.
üsküdar beni bilir, martılar şahittir.
ben bir kuru simitle çok karın doyurdum.
yarısını bana yarısını komsu kızın martisina verdim.
ikimizde sevdik.. ikimizde karsılıksız bir aşk acısı çektik.
ben seni istanbula, martılarsa istanbulu sana degişmedi.
ben seni bırakıp geldim.
martılar istanbulu bırakıp gelemedi.
ben seni bir martının istanbula aşkı kadar sevemedim.
ben aşkı sevdim,
senin beni sevmedigin içindi belki senden gidişim.
martımı aç koyma ve yagmurda sırılsıklam ıslanan bir genc görürsen beni hatirla
çünkü ben aşkımı sana söyleyemedigim karsılıksız zamanlarda
yagmurda ıslanarak kendimi cezalandırıyordum.
...

penceremin basindayim.
dısarda hala yagmur yagıyor.
sezen aksunun yalnızlık senfonisi bitti.
şimdi tekrar basa aliyorum.
sen ordasın.
bende yoklugunla pencerenin basinda.
adini camlara yazmaktan baska gelmiyor elimden baska birşey.
bana korkak diyeckesin biliyorum
istanbuldan kactıgım seni bıraktıgım için.
ben kendime talihsiz diyorum.
sende ismime korkakı ekle
pencerenin basinda yazdi.
ismini pencerenin camına yazdı
talihsiz korkak bir adamın mektubunu okudun.