Talat Özgen Şiirleri - Şair Talat Özgen

Yokluguna gömülmüsüm
Sensizliginden kaca kaca
Elden bir sey gelmiyor
Yanlizligima dem vursanda

Mesafelerin katili

Senden baskasini sevemem
Sende olmayinca gülemem
Sensiz hayat güzel diyemem
Senin dünyana hic giremem

Anlasilmaz,yas cabuk gecer

Zavallilar bence insanlar
Simdide bana kizacaklar
Belkide haklidirlar
Hepte öyle sanarlar

Her sene aynisi

Her sene gibi yine ayni palavra
Yeni yil Yeni yil
Degisen ne ki,hic bir sey?
Modern olmanin belki bir icabi

Insana sebeb lazim

Esirim
Özgürlügümü bile bile
Gerceklere bahane
Yetmiyor cesaretim

Sanma ki bu gecemde karanlik
Sorma sorumlusu kim diye
Bu bana ait olan bir sir
Kalacak ölesiye dek icimde

Yazilan bir,iki kelime,cümle

Derdime yok bi care
Gönül yarali yare
Belkilerim tesellim
Acab ben niye sevdim

Akil mantik arama

Aldim elime kalemi
Yaziyorum yine seni
Okuyacakmisin bir gün?
Hatirlamak icin beni

Her harfi her kelimesi

yürekler nasır tutmuş
gözler inmelerde
o ben ben degil mi ki?
bizi bizden alıp götüren
sahte dünyaların yad ellerine...

Yüzsüzlügü maske takarak kurtaramassin
Cogunlugu arkana almis olsan bile
Satilmisliga ortak olmaktan baska bir sey ifade etmez
Nedir ki % 50 sana % 60 gerekli.....
Gerekli ki hakli cikarasin Aziz Nesini
KIm bilir ne kahkahalar atiyordur o