Bir resminle başlamıştı bendeki aşkın
Sana olan hislerimi bir türlü anlatamadım
Güneş gibiydi saçların altın sarısı tenin
Vurulmuştum ben sana ama bir türlü anlatamadım
Seni ilk gördügüm günü hiç unutmadım
Seni son gördüğüm gün gelir durmadan aklıma
Bu son görüşüm oldugunu ben bilemedim
Seni sevdiğimi sonkez söylediğim o masada
Bir daha oturmayacagımızı ben bilemedim
Senden sonra geçmez oldum o sokakdan
Rüzgar esiyor sanki içimde
Her yer ıssız ve kimsesizce
Kalbim feryat ediyor gönlüme
sensiz seni anarım bu gece
Kalbim seni çoktan geçmişe gömdü
Buluştugumuz ilk günü hatırlıyormusun
Oturup saatlerce birbirimize derin bakışmamızı
Saçlırına o ürkrçe ilk dokunuşumu
Seni çok seviyorum değişimi hatırlıyormusun
Kar yagdığı zaman elele yürümeyi severdik
Her köşede bir hayranın var
Her şarkıda bir ismin
Yıldızlarda senin sevgilin
Geceler karanlıkların efendisi
Ne hoyratlar ne türküler dinledin
Kim seve bilir benim sevdiğim kadar
Kim bekleye bilirki benim beklediğim kadar
Kim yanmış peki benim yanıdıgım kadar
Aldıgım nefes bilki senin için
Güneş bile çalmış senden o sarı rengini
Seneler sonra ilk karşılaşmamızdı
Biraz buruk biraz hüzünlüydü sanki
Ne o eski sevilen nede ben seven
Yabancıydık kopmuştuk birbirimizden
Sende hatalıydın bende hatalıydım
Yaşama hevesimi kırdılar benim
Kalbimin güneşini söndürdüler
En sevdigim dostlarımdan bile
El ayagımı çekdirdiler
Güneş ay kararmış gözlerimde
İçime çekdiğim nefesim gibiydin
Hayata baglanmak için tek ümitimdin
Nasıl olduda habersiz bırakıp gidi verdin
İçdiğim suda ararım seni
Duvardaki resmine bakıp aglarım
Şimdi çok iyi anlıyorum seni
ayaıllardır benden ne istediğini
Seviyordun hani deliler gibi beni
Artık başka kollardasın sevğili
Birgün gelip pişmanım affet dedin beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!