Son yazdıgın mektupu okudum dün
Çok zaman olmuştu okumayalı sararmıştı
İçin için saf bir sevgi kokuyordu
Şimdi düşünüyorumda bunu yazan senmiydin
Senmiydin gece gündüz aşkımızı düşünen
Hasretin gönlümde fırtınalar estirirken
Teselli edecek bir resmin bile yok bende
Azap kalesinin baş hükümdarı ben iken
Beni yıkacak bir dert kalmamış artık bende
Çaresizlik kelimelerde kifayet etmiyor artık
Gece yastıga başını koydugun an
Nasıl rahat uyuya biliyormusun
Hayatını bir tek sana adamış insan
Şimdi ne oldu biliyormusun
Seni sordukları zaman usulca başını egdi
Sana söyleyemedeğim sevdamı
Her gece gökyüzündeki yıldızlara anlattım
Dogarken başlayan bu kara bahtımı
Senle olacak bir mutlu güne adadım
Mutluluk kalesine aşkınla girmekdeyim
Bugün sitem ederim herkeze
Pişmanım yaşanan geçmişe
Seninle olan herşeye
Pişmanım pişmanım
Bu şehirden giderim
Senin gibi sevilmek herkese nasip olurmu bilmem
Hoşgörü ve sabır yolundan hiçbir zaman dönmem
Yaşamın düşüncelerin kalbimdedir ebedi silmem
Sen insanlığa bir lütufsun güzel insan mevlana
Asırlar geçti halen sönmez ışığın üzerimizde
Benim ne günahım vardı allahım
Onu benim karşıma çıkardın
Kapanmayacak yaralar bıraktı allahım
Gün geçtikçe daha çok anladım
Ben ona tertemiz sevgimi vermiştim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!