Bir takvimin yaprağındaydım ben,
Hayatımın başlangıcından önce.
Daha açılmamıştı takvim,
Hayat bilmeceydi önce.
Şimdi geçiyor zaman,
Çevriliyor yapraklar,
Kopuyor hepsi..
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
güzel metafor... bir itiraz ile insan rüzgar ile dönen bir çeşit yaprak değildir tam aksine hayata hakim, yaşamın odağında, kendi irade ve isteği ile doğayı çekip çevirendir.
tebrikler kutlarım basit kolay anlatımdı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta