Bir takvimin yaprağındaydım ben,
Hayatımın başlangıcından önce.
Daha açılmamıştı takvim,
Hayat bilmeceydi önce.
Şimdi geçiyor zaman,
Çevriliyor yapraklar,
Kopuyor hepsi..
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
güzel metafor... bir itiraz ile insan rüzgar ile dönen bir çeşit yaprak değildir tam aksine hayata hakim, yaşamın odağında, kendi irade ve isteği ile doğayı çekip çevirendir.
tebrikler kutlarım basit kolay anlatımdı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta