Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
güzel metafor... bir itiraz ile insan rüzgar ile dönen bir çeşit yaprak değildir tam aksine hayata hakim, yaşamın odağında, kendi irade ve isteği ile doğayı çekip çevirendir.
tebrikler kutlarım basit kolay anlatımdı
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta