TAKLİT ve GERÇEK Şiiri - Mustafa Yaralı

Öyle akıllar var ki, akıllara ziyandır,
Yanlışları yanlıştan, daha yanlış duyandır,
Bunların en kötüsü, akılsıza uyandır,
--Ahmakların derdine, asla derman bulunmaz,
--Ben insanım demekle, gerçek insan olunmaz.

Taklitçi Müslümanlar, Taklidi aşamadı,
Eskimiş elbiseyi, yırtıp yırtıp yamadı,
Şu ihtişama bakın, Firavun yaşamadı,
--Bunlar fukaralıkla, iftihar edemezler,
--Zenginlikle övünür, yoksula gidemezler.

Peygamber anlaşılmaz! süslü püslü sözlerle,
Bir lahza fasılasız, yaşanmalı özlerle,
Her tarafta görmeli, ayan açık gözlerle,
--Kör olan nerden bilsin, tarihlerle avunur,
--Müslüman’ca yaşamaz, hep İslami savunur.

Sevemiyorsan onu, her şeyinden ziyade,
Nereye kadar gider? Kuru lafla ifade,
Suratına çarparak, edilirse iade,
--Senin halin nicedir? Bilesin ki birader,
--Hem Allah’tan gafilsin, hem Resulden bihaber.

İstisnalar var elbet, onlara kurban canım,
Tevhit nedir bilene, helaldir benim kanım,
Mukallidin yüzünden, sızılıyor her yanım,
--Halil gibi ateşim, Eyüp gibi derdim var,
--Hamdolsun ki; Muhammed Mustafa’dır bize yâr.

Kur-anın her sözünü, kendi özünde duyan,
Mallarını canını, Allah yoluna koyan,
Nefsiyle cihat edip, Resulûllah’a uyan,
--Gerçek izini sürer, ayrılmaz arkasından,
--Bırakmamak üzere yapışır hırkasından.

Elbette ulaşamaz, beşer onun dengine,
Boyanmak kolay değil, Muhammed’in rengine,
Çekidüzen verseler Müslümanlar kendine,
--Allah müşrikten uzak, müminlere yakındır,
--Yaralı sen nefsini, şirk etmekten sakındır.

18.04.2010…….Mustafa YARALI