Tahta Kapı Şiiri - Mustafa Dilki

Boşaymış gönlümün tüm emekleri
Sonunda anladım ben gerçekleri
Elimde kalırken kır çiçekleri
Yüzüme kapandı bir tahta kapı

Açıldı kalbimde derin bir yara
Teselli vermiyor içki sigara
Maviye boyalı altı numara
Yüzüme kapandı bir tahta kapı

Bir sonbahar günü on yedi ekin
Ben onulmaz hasta o Lokman Hekim
Bu kadar severken oyun eden kim
Yüzüme kapandı bir tahta kapı

Sonunda bir avuç gözyaşı karım
Dağılmaz bir türlü derdim efkarım
Oradan geçmeye artık korkarım
Yüzüme kapandı bir tahta kapı